Marion Geisler

Echt… ik geloof in wonderen. Diep in mijn hart, net als vroeger. Dat als je iets maar genoeg wenst, dat het zich gewoon voor je ogen materialiseert. Zo makkelijk als appeltaart bakken. Sinds mijn scheiding heb ik het vaak gedaan. Mijn ogen dichtdoen, wensen dat het wonder gebeurt en dan heel langzaam mijn ogen opendoen, om te kijken of het gebeurd was. Tja, ik heb het zo nog niet meegemaakt. Jij wel?

Je eigen kracht

Tijdens de Dag van de Coach werd mij de ‘wondervraag’ gesteld. “Wat zou er veranderd zijn als er op een dag een wonder zou zijn gebeurd?” Ik had van de wondervraag gehoord, maar nog nooit mee gewerkt. Het effect was verbluffend. Als je beschrijft wat er gebeurt als dat wonder is uitgekomen, dan voel je de energie van je eigen mirakel door je hele wezen lopen.  Wat zijn we toch een fantastische, creërende wezens! Je hoeft helemaal niet te wachten tot het wonder gebeurt, je kan het zelf creëren!

Universum

Mijn eigen lessen lopen natuurlijk ook nog steeds door. Gelukkig maar. Op de dagen dat ik het allemaal knap moeilijk vind, doe ik vaak mijn ogen dicht om even het wonder de tijd te geven om zich de materialiseren.  Maar helaas, dan regent het nog net zo hard als daarvoor. Op de goeie dagen, zie ik ineens een klein kadootje van het Universum bij mij op de stoep liggen. Ineens is er een wonder gebeurd! Ik heb een geweldig mens ontmoet, waarvan ik veel kan leren. Of ik loop over van dankbaarheid voor alles wat ik  in en om me  heen heb, waardoor ik de hele wereld aankan. Of iemand belt me op met een opdracht, die ik zo maar aan kan pakken, zonder dat ik er (zo voelt het) iets voor gedaan heb. Of ik heb een inzicht gekregen waardoor er weer rust in mijn hart komt. Thank you Universe!!! Ik heb dan het gevoel dat ik op enig moment iets goed gedaan heb en er op deze manier voor bedankt wordt door het Universum. Dat denk ik echt.

(Relatie)coaching

Inmiddels ben ik 3 maanden 50 en heb ik veel wonderen zien gebeuren. Mijn twee kinderen, om maar wat te noemen. Twee wonderen op pootjes. Lange poten, inmiddels…. Het werk wat ik doe. Iedere dag een feestje. In ieder gesprek zit wel een wonder verstopt. Het gevoel dat ik net die éne vraag heb gesteld, waardoor de ander door een nieuw inzicht weer verder kan…. Dat hij, of zij, of zij met zijn tweeën hun eigen kadootje hebben gevonden en met meer rust in hun hart bij mij weggaan. Ik vind het een wonder dat ik inmiddels, met de wijsheid die ik door de jaren heen heb vergaard, mag gebruiken om anderen verder te helpen. Onbetaalbaar.