Overspel – 1
Hij is het zat! Het gezeik, iedere keer weer die weigering om te vrijen, hoe hard hij ook zijn best doet, het voorzichtig zijn met haar, want o jee jee, anders zwaait er wat: nog meer gezeik.
Café
Hij beent met grote stappen naar het café. De koude septemberregen koelt hem een beetje af. Hij stapt de rokerige caféwarmte binnen. Daar zit ze aan de bar. Haar armen voor zich, haar hoofd een beetje gebogen. Hij aarzelt even, maar gaat toch naast haar zitten en begint een praatje. Haar vriendje heeft haar net verlaten, en eigenlijk zit ze haar verdriet te verdrinken. Zijn aandacht is als balsem op haar ziel. Haar aandacht zuigt hij op als een spons. Zij bloeit op van de mannelijke attentie, hij geniet van het effect dat zijn energie op haar heeft.
En dan…
Hij loopt mee naar haar huis dat maar twee straten verder ligt. Ze vraagt of hij nog even wat komt drinken. Weer aarzelt hij even, maar dan bedenkt hij: hij was het zat! en gaat mee naar boven.
Een half uur later staat hij weer op straat. Zijn lijf bevredigd en zijn hoofd weer helder en vraagt zich ineens af of dit nou wel was wat hij wilde? O jee o jee, hoe moet dit verder. Besluitend dat hij dat later wel ziet gaat hij naar huis. Als hij de sleutel in het slot wil steken gaat de deur al open. Zijn vrouw staat met zijn telefoon in zijn hand, haar ogen boos en niet-begrijpend, haar wenkbrauwen hoog opgetrokken. “Bedankt voor de fijne avond en geweldige sex?”
Hun beider wereld stort in.
(haar verhaal in Overspel – 2, hoe ze er samen uitkomen in Overspel – 3)
